Pas paqartësive në lidhje me saktësinë e testeve për antitrupat kundër SARS-CoV-2 (virusi që shkakton COVID-19), dhe keqinterpretimi i mundshëm i tyre, shpesh të quajtura teste serologjike që zbulojnë antitrupa kundër SARS CoV-2 në gjak, gjë që sugjeron një përgjigje imune ndaj infeksionit që do të zhvillohet edhe në njerëzit që nuk kanë pasur simptoma të COVID-19 qartëson se testet e antitrupave nuk përdoren për të diagnostikuar infeksionin COVID-19.
Përdorimi dhe interpretimi i saktë – Testet e serologjisë japin një rezultat pozitiv (reaktiv, antitrupat e zbuluar) ose një rezultat negativ (jo-reaktiv, antitrupa që nuk zbulohen) për praninë ose mungesën e antitrupave ndaj SARS-CoV-2. Studimet tregojnë se këto antitrupa më së shpeshti bëhen të zbulueshëm rreth 1 deri në 3 javë pas shfaqjes së simptomave. Në atë pikë, është e mundur që infektiviteti është ulur. Eshtë gjithashtu e mundur që një farë imuniteti nga infeksioni i ardhshëm mund të jetë zhvilluar, por provat për këtë nuk janë akoma përfundimtare. Të dhëna shtesë janë të nevojshme para se të ndryshoni çdo rekomandim të shëndetit publik në lidhje me distancën fizike dhe përdorimin e pajisjeve mbrojtëse personale bazuar në rezultatet e testit serologjik. Udhëzimet theksojnë se rezultatet e antitrupave nuk duhet të përdoren për të marrë vendime në lidhje me pranimin dhe grupimin e njerëzve në shkolla, konvikte, dhe institucione korrektuese, ose kthimin në vendin e punës.Sidoqoftë, testet e antitrupave SARS-CoV-2 mund të ndihmojnë në përcaktimin e përqindjes së një popullate të infektuar më parë me virusin dhe të japin informacione në lidhje me cilat bashkësi dhe popullsi mund të kenë përjetuar një shkallë më të lartë të infeksionit. Në disa raste, rezultatet e provës serologjike mund të ndihmojnë në përcaktimin se kush mund të kualifikohet për të dhuruar gjak që mund të përdoret si pjesë e provave klinike të terapisë plazmatike kombëtar COVID-19. Testet e antitrupave mund të përdoren gjithashtu si një ndihmë për diagnostikimin e COVID-19 për pacientët që paraqiten më vonë në kursin e tyre të sëmundjes (rreth 9 deri në 14 ditë pas fillimit të simptomave) dhe janë negative nga testi PCR. Një rezultat pozitiv i antitrupave në këta pacientë, krahas simptomave në përputhje me COVID-19, mund të ndihmojë për të konfirmuar diagnozën. Udhëzimet theksojnë rëndësinë e minimizimit të rezultateve të pasakta të testimit të antitrupave, veçanërisht pozitivëve të rremë (rezultate që identifikojnë gabimisht një person si antitrupa dhe se është infektuar, kur nuk ka). Kjo mund të realizohet duke përdorur disa strategji të ndryshme.Udhëzimet rekomandojnë përdorimin e testeve të serologjisë për të cilat është vërtetuar se përjashtojnë saktë individët pa antitrupa SARS-CoV-2 (specifikë të lartë) dhe identifikojnë saktë ata që kanë antitrupa (ndjeshmëri të lartë).Edhe kur përdorni teste me ndjeshmëri dhe specifikë të lartë, udhëzimet rekomandojnë testimin e popullatave dhe individëve me një gjasë të lartë të ekspozimit të mëparshëm ndaj COVID-19. Kjo rrit probabilitetin që një rezultat pozitiv të jetë pozitiv i vërtetë. Në të kundërt, testimi i njerëzve në zonat ku numri i rasteve të COVID-19 është i ulët rrit shanset e pozitave false, sepse gjasat për të gjetur një person që është infektuar është i ulët.Në popullatat me numër të ulët të rasteve të COVID-19, një strategji e përshtatshme mund të jetë përdorimi i dy testeve të antitrupave në kohe te ndryshme . Nëse një test fillestar i antitrupave është pozitiv, një test i dytë, i ndryshëm i antitrupave mund të përdoret për të konfirmuar rezultatet fillestare. Për shembull, testet e bëra vete ne përgjithësi nuk janë aq të sakta sa testet e kryera në laboratorë, kështu që një test i tille pozitiv mund të pasohet nga një test i dytë i antitrupave i kryer në një laborator për të konfirmuar rezultatin .Dhe një strategji e përshtatshme mund të jetë përdorimi i dy testeve të antitrupave.
Adaptuar prej AACC Dr. Valbonë Plakolli Blaku specialiste e mjekesisë familjare OML staff.